داستان آقای علوی

یکی از سنتهای خانه ما ، بیان یک داستان طولانی دارای عواملی شبیه زندگی واقعی است

این داستان گویی راهکاری است  برای آموزش و فرهنگسازی غیر مستقیم به فرزندان. لذا در خانواده ما داستان آقای علوی سابقه طولانی دارد

همسر آقای علوی بانو خانم است و سه فرزند دارد به نام های زهره و زهرا و علی

مثلا اگر فرزند خانه از تاریکی می‌ترسد شب در داستان آقای علوی زهره به یک کمکان تاریک میرود و میترسد بعد چراغ  روشن میشود و معلوم میشود هیچ چیز ترسناکی وجود نداشت .

معمولا قصه ها فی البداهه است.

بعضی وقتا هم داستان سازی مشارکتی میشود یعنی تا یک جای داستان را ژدر خانواده میگوید و از آن به بعد را فرزندان . این روش به پرورش خلاقیت کمک میکند. علاوه بر این ژدر از خیال پردازیهای فرزند و علایق و نگرانهای او بصورت غیر مستقیم مطلع می‌شود.

کاش از اول صدای قصه ها را ضبط می‌کردم که در اینصورت صدها قسمت داستان تولید شده بود و چه با برای دیگران هم قابل استفاده میشد.